قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی خواهان می‌تواند خواسته خود را که در دادخواست تصریح کرده در تمام مراحل دادرسی کم کند ولی افزودن آن یا تغییر نحوه دعوا یا خواسته یا درخواست در صورتی ممکن است که با دعوای طرح شده مربوط بوده و منشا واحدی داشته باشد و تا پایان اولین جلسه […]

ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک ارائه شده باید برابر ماده ۲۱۷ این قانون با ذکر دلیل اقامه شود، مگر اینکه دلیل ادعای جعلیت بعد از موعد مقرر و قبل از صدور رای یافت شده باشد، در غیر این صورت دادگاه به آن ترتیب اثر نمی‌دهد.  

ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۲۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۲۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی کسی که علیه او سند غیر رسمی ابراز شود می‌تواند خط یا مهر یا امضا و یا اثر انگشت منتسب به خود را انکار نماید و احکام منکر بر او مترتب می‌گردد اگر سند ابرازی منتسب به شخص او نباشد می‌تواند تردید کند.   تحلیل ماده ✍️ هرگاه

ماده ۲۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی در مواردی که اشخاص ذی نفع احتمال دهند که در اینده استفاده از دلایل و مدارک دعوای آنان از قبیل تحقیق محلی و کسب اطلاع از مطلعین و استعلام نظر کارشناسان یا دفاتر تجاری یا استفاده از قرائن و امارات موجود در محل و یا دلایلی که نزد

ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی هریک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، می‌تواند تا پایان جلسه اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بنماید، چه دعوا در مرحله نخستین باشد یا

ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلا حقی قائل باشد و یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده است، وارد دعوا گردد، چه اینکه رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا

ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

  ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی خوانده می‌تواند در مقابل ادعای خواهان اقامه دعوا نماید. چنین دعوایی در صورتی که با دعوای اصلی ناشی از یک منشاء بوده یا ارتباط کامل داشته باشد، دعوای متقابل نامیده شده و تواما رسیدگی می‌شود و چنانچه دعوای متقابل نباشد، در دادگاه صالح به طور جداگانه رسیدگی خواهد

ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی دعوای مزاحمت عبارت است از: دعوایی که به موجب آن متصرف مال غیرمنقول درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را می‌نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون اینکه مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد. تحلیل ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی ✍ به دعاوی مزاحمت، ممانعت

ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی دعوای تصرف عدوانی عبارتست از: ادعای متصرف سابق مبنی بر اینکه دیگری بدون رضایت او مال غیرمنقول را از تصرف وی خارج کرده و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال درخواست می‌نماید. تحلیل ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی ✍ دعاوی تصرف شامل تصرف عدوانی، مزاحمت و

ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »

ماده قانونی

ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده

ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی دعوای ممانعت از حق عبارت است از: تقاضای کسی که رفع ممانعت از حق ارتفاق یا انتفاع خود را در ملک دیگری بخواهد. تحلیل ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی ✍ حق انتفاع و حق ارتفاق از اسباب مالکیت بر ملک دیگری محسوب می شوند. کسی که حقی بر

ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی – تحلیل ماده بیشتر بخوانید »