ماده ۳۶۴ قانون مدنی در بیع خیاری مالکیت از حین عقد بیع است نه از تاریخ انقضاء خیار و در بیعی که قبض شرط صحت است مثل بیع صرف انتقال از حین حصول شرط است نه از حین وقوع بیع. تحلیل ماده ✍️ بیع خیاری بیعی است که برای بایع یا مشتری یا هر […]
ماده ۳۶۳ قانون مدنی در عقد بیع وجود خیار فسخ برای متبایعین یا وجود اجلی برای تسلیم مبیع یا تادیه ثمن مانع انتقال نمیشود بنابراین اگر ثمن یا مبیع عین معین بوده و قبل از تسلیم آن احد متعاملین مفلَّس شود طرف دیگر حق مطالبه آن عین را خواهد داشت. تحلیل ماده ✍️
ماده ۳۶۲ قانون مدنی آثار بیعی که صحیحاً واقع شده باشد از قرار ذیل است: ۱) به مجرد وقوع بیع مشتری مالک مبیع و بایع مالک ثمن می‌شود. ۲) عقد بیع بایع را ضامن درک مبیع و مشتری را ضامن درک ثمن قرار می دهد. ۳) عقد بیع بایع را به تسلیم مبیع ملزم
ماده ۳۴۸ قانون مدنی بیع چیزی که خرید و فروش آن قانوناً ممنوع است و یا چیزی که مالیت و یا منفعت عقلایی ندارد یا چیزی که بایع قدرت بر تسلیم آن ندارد باطل است مگر این که مشتری خود قادر بر تَسَلُّم باشد. تحلیل ماده ✍ ماده ۳۴۸ موارد بطلان عقد بیع
ماده ۱۸۹ قانون مدنی عقد منجز آن است که تاثیر آن بر حسب انشاء موقوف به امر دیگری نباشد والا معلق خواهد بود. تحلیل ماده ✍ عقود از حیث ایجاد آثار عقد و کیفیت انشاء به منجز و معلق تقسیم می شوند. عقد منجز آن است که با امضای عقد آثار آن در
ماده ۱۸۸ قانون مدنی عقد خیاری آن است که برای طرفین یا یکی از آنها یا برای ثالثی اختیار فسخ باشد. تحلیل ماده ✍ در تقسیم بندی های متعدد عقود در قانون مدنی، عقود از حیث قابلیت فسخ به خیاری و غیر خیاری تقسیم می شوند. ▪︎ عقد خیاری عقد لازم است که ضمن
ماده ۳۹۶ قانون مدنی خیارات از قرار ذیل‌اند: ۱) خیار مجلس ۲) خیار حیوان ۳) خیار شرط ۴) خیار تاخیر ثمن ۵) خیار رویت و تخلف وصف ۶) خیار غبن ۷) خیار عیب ۸) خیار تدلیس ۹) خیار تبعض صفقه ۱۰) خیار تخلف شرط تحلیل ماده ✍️ خیار به معنای حق بر هم
ماده ۱۸۶ قانون مدنی عقد جایز آن است که هر یک از طرفین بتواند هر وقتی بخواهد فسخ کند. تحلیل ماده ✍ عقد جایز عقدی است که هر یک از طرفین بدون نیاز به دلیلی هر موقع می توانند آن را به هم بزنند. لذا برای انحلال عقد نه نیازی به اعمال فسخ
ماده ۱۸۵ قانون مدنی عقد لازم آن است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آن را نداشته باشد مگر در موارد معینه. تحلیل ماده ✍ طبق ماده ۲۱۹ قانون مدنی عقد لازم عقدی است که هیچ یک از طرفین حق بر هم زدن آن را نداشته باشند و بین متعاملین لازم
ماده ۱۸۴ قانون مدنی عقود و معاملات به اقسام ذیل منقسم می شوند: لازم، جایز، خیاری، منجز و معلق. تحلیل ماده ✍ عقد عبارت است از تراضی دو یا چند اراده به منظور ایجاد اثر حقوقی. عقود و معاملات بر پایه توافق طرفین و با رعایت شرایط اساسی صحت معاملات شکل قانونی به
