- موانع ارث و ممنوعیت ارث بری چیست؟ - 2024-07-24
- تفاوت های چک و سفته - 2024-07-24
- اثر خط خوردن عبارت حواله کرد در چک - 2024-07-22
ماده ۲۲۲ قانون مدنی
در صورت عدم ایفاء تعهد با رعایت ماده فوق حاکم میتواند به کسی که تعهد به نفع او شده است اجازه دهد که خود او عمل را انجام دهد و متخلف را به تادیه مخارج آن محکوم نماید.
تحلیل ماده ۲۲۲ قانون مدنی
✍ هر قراردادی که بین دو طرف منعقد می شود برای انجام کامل آن، هر یک از طرفین متعهد به انجام تعهدات ضمن عقد می گردد. اگر متعهد علیه (کسی که تعهد به ضررش است) بدون عذر موجه به تعهدات خود عمل نکند، متعهد له (کسی که تعهد به سودش شده است) می تواند الزام وی به ایفای تعهد را از دادگاه بخواهد. منظور از حاکم در متن ماده، دادگاه صادرکننده حکم الزام به ایفای تعهد است.
▪︎ طبق ماده ۲۲۱ قانون مدنی، متعهد علیه ملزم به انجام تعهد ضمن معامله می باشد و در صورت تخلف، مسئول جبران خسارت طرف مقابل است. در صورتی متعهد مسئول جبران خسارت متعهدله است که هر یک از این موارد در قرارداد وجود داشته باشد:
۱- خسارت صریحاً در قرارداد ذکر شده باشد.
۲- عرفاً به منزله تصریح باشد.
۳- به موجب قانون قابل مطالبه باشد.
▪︎ مسئولیت قراردادی یا خسارت مزبور، طرفین را پایبند به انجام تعهدات فی مابین می کند. ضمانت اجرا و خسارت مقرر موجب می شود طرفی که تکلیف به ایفای تعهد دارد خود را ملزم به انجام آن بداند.
▪︎ پس از اقامه دعوا از سوی متعهد له و محکومیت قطعی خوانده به انجام آن، در مرحله اجرای حکم الزام به ایفای تعهد، دادورز اخطاری مبنی بر اجرای حکم به محکوم علیه (متعهد علیه قرارداد) ابلاغ می نماید.
▪︎ در صورت عدم اجرای حکم ظرف مهلت مقرر که ده روز است، طبق ماده ۲۲۲ قانون مدنی، محکوم له می تواند درخواست کند خود او تعهد را انجام دهد و هزینه های آن را از محکوم علیه دریافت کند. برای مثال، در مواردی که فروشنده آپارتمان را ناقص تحویل خریدار دهد، خریدار می تواند با انجام موارد نقص، هزینه های انجام شده را معادل تعهدات فروشنده از وی مطالبه نماید.
▪︎ این ماده در مواردی که انجام تعهد به مباشرت باشد و امری تخصصی است یعنی ضمن عقد شرط شده باشد توسط شخص متعهد علیه انجام شود یا از اموری باشد که دیگری قادر به انجام آن نباشد، بایستی سراغ فسخ قرارداد رفت.
جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.
