ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری – تحلیل ماده

زهرا شریفی

ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری

علاوه بر موارد مقرر در این قانون، قرارهای بازپرس در موارد زیر قابل اعتراض است:

الف- قرار منع و موقوفی تعقیب و اناطه به تقاضای شاکی

ب- قرار بازداشت موقت، ابقاء و تشدید تأمین به تقاضای متهم

پ- قرار تأمین خواسته به تقاضای متهم

تبصره- مهلت اعتراض به قرارهای قابل اعتراض برای اشخاص مقیم ایران ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور یک‌ماه از تاریخ ابلاغ است.

 

تحلیل ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری

✍ قرارهایی که بازپرس در مرحله دادسرا صادر می نماید طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری ظرف ده روز در مورد اشخاص مقیم ایران و ظرف یکماه برای افراد مقیم خارج قابل اعتراض در دادگاه کیفری می باشند. رسیدگی دادگاه کیفری به اعتراض در وقت فوق العاده و بدون حضور طرفین صورت می پذیرد. در صورت تایید، قرار قطعی صادر می شود و در صورت نقض قرار با توجه به لایحه دفاعیه پرونده جهت ادامه رسیدگی به دادسرا عودت داده می شود.
▪︎ قرارهای منع تعقیب و موقوفی تعقیب قرارهای نهایی دادسرا محسوب می شوند. پس از گذشت مهلت اعتراض خواه اعتراضی شده باشد و قرار تایید شود یا اعتراضی نشده باشد پرونده مختومه می گردد.
▪︎ قرار منع تعقیب وقتی صادر می شود که رفتار انتسابی به متهم طبق قانون مجازات اسلامی جرم نباشد یا در صورت جرم بودن عمل ارتکابی، ادله کافی جهت مجرمیت متهم در پرونده وجود نداشته باشد. در صورت تحقق هر یک، بازپرس یا دادیار اقدام به صدور قرار منع تعقیب می نماید.
▪︎ قرار موقوفی تعقیب بر اساس ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری صادر می گردد. هرگاه ضمن رسیدگی یکی از موارد این ماده محقق شود مرجع قضائی مکلف به صدور قرار موقوفی تعقیب می باشد.
▪︎ موقوفی تعقیب شامل فوت متهم یا محکوم علیه، گذشت شاکی خصوصی در جرایم غیرقابل گذشت، عفو، مرور زمان و سایر موارد مقرر می شود.
▪︎ قرار اناطه عبارت است از اینکه احراز مجرمیت متهم منوط به اثبات مسائلی باشد که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاه حقوقی است. با صدور قرار اناطه به شاکی مهلت داده می شود ظرف یکماه در مرجع صالح طرح دعوا کند و گواهی آن را به مرجع کیفری ارائه نماید در غیر این صورت رسیدگی ادامه می یابد و تصمیم مقتضی اتخاذ می گردد. قرار اناطه در مورد اموال غیرمنقول صادر می شود و اموال منقول از آن مستثناست.
▪︎ قرار بازداشت موقت شدیدترین نوع قرارهای تامین کیفری است. صدور آن وقتی جایز است که اولاً: در مورد جرایم مقرر در قانون، قرائن و امارات کافی مبنی بر توجه اتهام به متهم وجود داشته باشد؛ ثانیاً: آزادی متهم موجب تبانی وی با اطراف پرونده شود یا بیم و ترس فرار یا مخفی شدن وی وجود داشته باشد و یا آزادی وی خطراتی برای شاکی یا شهود و خانواده آنها به دنبال داشته باشد.
▪︎ جرایمی که در صلاحیت دادگاه کیفری ۱ می باشند و بندهای الف، ب، پ، ت ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری می باشند هر دوماه یکبار و در مورد سایر جرایم هر یکماه یکبار متهم حق اعتراض نسبت به قرار بازداشت موقت را خواهد داشت.
▪︎ شاکی در طول رسیدگی کیفری می تواند درخواست صدور قرار تامین خواسته و توقیف اموال متهم را نماید. بازپرس در صدور قرار تأمین خواسته میزان قرار تامین کیفری را مدنظر قرار می دهد. توقیف مال نسبت به عین مال مورد شکایت یا معادل آن و از اموال و دارایی های متهم صورت می پذیرد.

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *