تفاوت چک و سفته

زهرا شریفی

چک و سفته اسناد تجاری هستند که علاوه بر امتیازاتی که دارند، دارای شباهت و تفاوت‌هایی با یکدیگر می‌باشند. اسناد تجاری در مبادلات مالی اشخاص به وفور رد و بدل می‌شوند. در مواردی بابت تضمین پرداخت بدهی یا بابت ایفای تعهد در موعد مقرر صادر می‌شوند.‌ چک به عنوان جایگزین پول بوده و در حکم سند پرداخت محسوب شده و دارای مقررات خاص خود است. ضمن مزایایی که چک دارد، سخت‌گیری‌هایی در مورد ثبت و مطالبه آن در نظر وضع شده است.

لکن سفته به منزله پرداخت وجه نیست و معمولاً به عنوان سند حسن اجرای تعهد به کار می‌رود. مسلم است صدور چک و سفته دارای آثار حقوقی و تبعاتی در روابط طرفین می‌باشند. در این نوشته، وکیل وصول مطالبات به بیان مقایسه این دو سند تجاری و تفاوت‌های آن ها پرداخته است. برای وکالت، مشاوره حقوقی، تنظیم دادخواست، شکواییه، لایحه دفاعیه، اظهارنامه و بررسی مدارک با ما در تماس باشید.

تفاوت‌های چک با سفته

تفاوت اول- چک سند تجاری، عادی و در حکم لازم‌الاجراست. به عبارتی از طریق اجرائیات اداره ثبت اسناد، صدور اجراییه مستقیم و از طریق محاکم قضایی حقوقی و کیفری قابل پیگیری است. ولی سفته سندی تجاری و عادی است که وجه آن صرفاً از طریق دادگاه حقوقی قابل وصول است. بنابراین توسط اجرای ثبت و اجرای احکام و مرجع کیفری نمی‌توان در مورد سفته اقدام نمود.

تفاوت دوم – بر روی چک فقط تاریخ سررسید درج می‌شود. در حالیکه در سفته تاریخ صدور و سررسید باید قید شود.

تفاوت سوم – چک باید به امضای صادرکننده برسد. لکن سفته با امضا یا مهر معتبر است.

تفاوت چهارم – صدور چک به صورت الکترونیکی و با ثبت در سامانه صیادی امکان‌پذیر است. ظهرنویسی چک نیز باید در سامانه ثبت و توسط انتقال‌گیرنده تایید شود. اما صدور سفته و انتقال آن معمولاً به صورت کاغذی صورت می‌گیرد. لازم به ذکر است سفته به صورت الکترونیکی نیز صادر می‌شود.

تفاوت پنجم – گواهی عدم پرداخت چک از طریق بانک محال‌علیه و بدون پرداخت هزینه صادر می‌شود. لکن واخواست سفته از طریق واحد سفته مستقر در دادگستری و با پرداخت ۲/۵ درصد مبلغ مندرج در سفته انجام می‌شود.

تفاوت ششم – خسارت تاخیر تادیه چک از تاریخ سررسید و در مورد سفته از تاریخ واخواست است. در صورت عدم واخواست سفته، خسارت از تاریخ دادخواست محاسبه می‌شود.

تفاوت هفتم – در چک شرکتی امضاکنندگان و شرکت متضامناً مسئول پرداخت وجه آن هستند. لکن در سفته، مسئولیت صرفاً با شرکت است و امضاکنندگان آن مسئولیتی ندارند.

تفاوت هشتم – دارنده چک ظرف ۱۵ روز از تاریخ سررسید جهت وصول وجه آن به بانک محال علیه مراجعه می‌کند. دارنده سفته ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید اقدام به واخواست سفته می‌نماید. تجاری بودن سفته منوط به اقدام به موقع واخواست است. در مورد چک ثبت در سامانه صیادی و مطالبه وجه ظرف موعد مقرر در ماده ۳۱۸ قانون تجارت، ملاک تجاری بودن سند می‌باشد.

طبق ماده ۳۱۸ قانون تجارت، چک یا سفته‌ای که بین تجار یا برای امور تجارتی صادر شده باشد، اگر ظرف ۵ سال از تاریخ گواهی عدم پرداخت مطالبه نشود مشمول مرور زمان اسناد تجاری شده و خسارت تاخیر تادیه از تاریخ دادخواست محاسبه می‌شود.

نتیجه‌گیری

چک و سفته از اسناد تجاری هستند که دارنده می‌تواند با رعایت مقررات مربوط به هر یک از امتیازات مقرر استفاده نماید. این امتیازات عبارتند از: ۱- مسئولیت تضامنی امضاکنندگان سند، ۲- درخواست تامین خواسته بدون پرداخت خسارت احتمالی. لکن دارای تفاوت‌هایی نیز هستند که در جای خود شرح داده شدند. جهت دریافت مشاوره و وکالت در امور چک و سفته از طریق شماره‌های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ با ما در تماس باشید.

دفتر وکالت و مشاوره حقوقی شریفی

سوالات متداول

۱- امضای ظهر چک بیانگر چیست؟

معمولاً صرف امضا ظهر چک ظهرنویسی تلقی می‌شود مگر قرائن و اوضاع و احوال حکایت از ضمانت از متعهد سند داشته باشد.

۲- آیا صادرکننده سفته را می‌توان جلب نمود؟

پس از اقامه دعوی مطالبه وجه و بعد از اینکه محکومیت بدهکار و صادرکننده به قطعیت رسید، در مرحله اجرای حکم اگر مالی از محکوم‌علیه شناسایی نشود، حکم جلب سیار صادر می‌شود.

۳- مرور زمان شکایت کیفری چک بلامحل چقدر است؟

مرور زمان شکایت کیفری چک بلامحل حسب مورد شش‌ماه از تاریخ سررسید یا شش‌ماه از تاریخ صدور گواهی عدم پرداخت است. مطالبه وجه چک و سفته در دادگاه حقوقی فاقد مرور زمان است.‌

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *