ماده ۱۴۰ قانون مدنی – تحلیل ماده

ماده قانونی
زهرا شریفی

 

ماده ۱۴۰ قانون مدنی

تملک حاصل میشود:
۱) به احیاء اراضی موات و حیازت اشیاء مباحه
۲) به وسیله عقود و تعهدات
۳) ‌به وسیله اخذ به شفعه
۴) به ارث

 

تحلیل ماده

✍️ تملک به معنای مالی را به ملکیت خود در آوردن است. در مقابل تملیک به معنای مالی را به مالکیت دیگری در آوردن است.

▪︎ تملیک مال با انعقاد عقد ایجاد شده و به موجب آن مال یا شیء به ملکیت طرف مقابل در می آید. اما تملک، علاوه بر اینکه با عقد حاصل می شود با ایقاع هم می توان مال را به ملکیت خود درآورد مانند حیازت اشیاء مباحه و اخذ به شفعه. طبق قانون مدنی تملک در ۴ صورت محقق می شود.

▪︎ احیاء اراضی موات به معنی آباد کردن زمین بدون مالک بوده که سابقه آبادانی نداشته است. طبق ماده ۱ آیین نامه اجرایی قانون زمین شهری: “عملیاتی از قبیل شخم غیر مسبوق به احیاء و تحجیر و ریختن مصالح در زمین و حفر چاه و نظائر آن، عمران و احیاء محسوب نمی گردد.”

▪︎ تحجیرکننده می بایست قصد تملک و احیاء زمین را داشته باشد و صرف شخم زمین یا حفر چاه مالکیت ایجاد نمی کند. لکن عملیات آبادانی باعث حق اولویت برای تحجیرکننده می گردد.

▪︎ از موارد حیازت اشیاء مباحه: حیازت آب‌های روی زمین از طریق وصل کردن آنها به رودخانه یا دریا و حیازت آب رودخانه و ماهی موجود در آن با تصرف مادی می باشد.

▪︎ یکی از موارد مهم در تملک اموال، ایجاد مالکیت از طریق عقود و تعهدات بین اشخاص است. تملک در عقود با تراضی طرفین به وجود می آید.

▪︎ از اسباب دیگر تملک، اخذ به شفعه است. اخذ به شفعه ایقاع بوده و با اراده شفیع حاصل می شود در ایقاعات نیازی به اراده طرف مقابل و تراضی با وی نمی باشد.

▪︎ ارث واقعه حقوقی است که‌ باعث تملک ترکه به نسبت سهم الارث به طور قهری می شود. با فوت متوفی اموال مثبت (دارایی ها) و منفی (دیون) به جا مانده از متوفی وارد ترکه می گردد. تا زمانی که تقسیم ترکه صورت نگیرد، وراث قانونی مشاعاً مالک ترکه می باشند.

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *