ماده ۱۸۸ قانون مدنی – تحلیل ماده

دیدگاه‌ خود را بنویسید / قانون مدنی
ماده قانونی
زهرا شریفی
Latest posts by زهرا شریفی (see all)

 

ماده ۱۸۸ قانون مدنی

عقد خیاری آن است که برای طرفین یا یکی از آنها یا برای ثالثی اختیار فسخ باشد.

 

تحلیل ماده

✍ در تقسیم بندی های متعدد عقود در قانون مدنی، عقود از حیث قابلیت فسخ به خیاری و غیر خیاری تقسیم می شوند.

▪︎ عقد خیاری عقد لازم است که ضمن آن برای طرفین یا یکی از آنها یا شخص ثالث به مدت معین حق فسخ قرار داده می شود بدون اینکه علت خاصی برای فسخ لازم باشد.

▪︎ عقد غیر خیاری عقدی لازم است که طرفین ضمن عقد شرط خیار قرار ندهند. چنانچه در قرارداد سایر خیارات به غیر از خیار شرط وجود داشته باشد عقد غیر خیاری است. بنابراین اگر در عقد لازمی خیارات قانونی مانند غبن، تدلیس یا عیب درج شده باشد عقد غیر خیاری محسوب می شود چرا که مبنای خیار شرط توافق طرفین است.

▪︎ اگر در عقد خیاری، مدت معین نباشد شرط و عقد هر دو باطل هستند مگر در مواردی که در حکم قید مدت تلقی شود.

▪︎ بیع شرط مقرر در ماده ۴۵۸ قانون مدنی و معاملات با حق استرداد به موجب مواد ۳۳ و ۳۴ قانون ثبت عقد خیاری محسوب می شوند.

▪︎ بیع شرط معامله ای است که در آن طرفین شرط خیار قرار می دهند. به موجب آن اگر فروشنده ظرف مهلت معین ثمن معامله را برگرداند مالکیت مبیع به وی مسترد می گردد. در واقع در زمان وقوع عقد خیاری انتقال مالکیت در بیع شرط متزلزل است. چنانچه ثمن در مهلت باز نگردد در این صورت مالکیت خریدار تثبیت می گردد.

▪︎ در معاملات با حق استرداد طبق قانون ثبت، در قبال اخذ وام یا بدهی، ملک وام گیرنده یا راهن به نفع مرتهن بازداشت می گردد که حق عینی تبعی برای مرتهن ایجاد می کند‌ بدون اینکه مالکیت راهن تا زمان انتقال اجرایی مال زائل گردد.

▪︎ شرط خیار در عقد وقف به دلیل اینکه خلاف مقتضای ذات عقد است موجب بطلان شرط و عقد می شود. وقف عقدی است که عین مال حبس و منافع آن در امور خیریه و عام المنفعه صرف شود بدون اینکه اصل مال از بین برود.

▪︎ در عقد نکاح و ضمان، شرط خیار باطل است اما عقد را باطل نمی کند.

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

نوشته‌های مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره مستقیم با وکیل شریفی