ماده ۲۲۹ قانون مدنی – تحلیل ماده

زهرا شریفی

ماده ۲۲۹ قانون مدنی

اگر متعهد به واسطه حادثه که دفع آن خارج از حیطه اقتدار اوست نتواند از عهده تعهد خود برآید محکوم به تادیه خسارت نخواهد بود.

 

تحلیل ماده ۲۲۹ قانون مدنی

✍ با وقوع قوه قاهره طبق ماده ۲۲۹ قانون مدنی متعهد قرارداد که به‌ تعهد خود در موعد تعیین شده عمل ننموده، از مسئولیت معاف می شود.
▪︎ شرایط تحقق فورس ماژور عبارت است از:
۱- حادثه خارجی و خارج از اراده متعهد باشد.
۲- غیر قابل دفع و غیر قابل اجتناب باشد.
۳- غیر قابل پیش بینی باشد.
▪︎ ملاک معافیت از مسئولیت، نوعی بودن آن است. به عبارتی تشخیص قوه قاهره برای معافیت از مسئولیت قراردادی جنبه شخصی ندارد و ارتباطی با خصوصیات شخصیتی متعهد ندارد.

▪︎ مقررات مربوط به قوه قاهره یا سه شرط مذکور به گونه ای نیست که صرفاً در مورد متعهد جاری شود لذا برای اینکه قابل استناد باشد باید در مورد هر انسان متعارفی صدق کند.
▪︎ طرفین معامله به منظور استحکام هر بیشتر توافقات ضمن عقد و انجام قرارداد به طور کامل، معمولاً خسارتی تحت عنوان ضمانت تخلف از انجام تعهدات قراردادی قرار می دهند. اگر هر یک به آنچه بر عهده اش قرار گرفته عمل نکند باید خسارات وارده به طرف مقابل را جبران کند.
▪︎ اصل بر مسئولیت قراردادی است. بنابراین متعهد به خودی خود نمی تواند از آن مبرا شود. وی در صورتی از مسئولیت معاف می شود که ثابت کند فورس ماژور واقع داده و در نتیجه آن نتوانسته در زمان تعیین شده به تعهد خود عمل کند. اگر نتواند قوه قاهره را در دادگاه ثابت کند محکوم به جبران خسارات وارده به خواهان می گردد.
▪︎ مصادیق فورس ماژور یا قوه قاهره از قبیل: جنگ، سیل، زلزله، طوفان، اعتصابات عمومی، تحریم های بین المللی در مواردی که قابل پیش بینی و قابل دفع نباشد، نسخ و تغییر قانون، ایجاد مانع از سوی متعهد له یا مقامات دولتی و قضایی و بیماری عمومی واگیردار می باشد.
▪︎ به موجب ماده ۲۲۷ قانون مدنی متعهد که به وظیفه قراردادی خود در موعد مقرر عمل ننموده در صورتی محکوم به پرداخت خسارت می شود که نتواند فورس ماژور را ثابت کند.

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *