ماده ۳۸۴ قانون مدنی – تحلیل ماده

زهرا شریفی

ماده ۳۸۴ قانون مدنی

هر گاه در حال معامله مبیع از حیث مقدار معین بوده و در وقت تسلیم کمتر از آن مقدار در آید مشتری حق دارد که بیع را فسخ کند یا‌ قیمت موجود را با تادیه حصه‌ای از ثمن به نسبت موجود قبول نماید و اگر مبیع زیاده از مقدار معین باشد زیاده مال بایع است.

 

تحلیل ماده ۳۸۴ قانون مدنی

✍ خیار ماده ۳۸۴ قانون مدنی، خیار تبعض صفقه است. به موجب این خیار، اگر بخشی از مبیع سالم و بخشی از آن باطل (مثلاً مال غیر) باشد به عبارتی عقد دو پاره شود، خریدار حق فسخ معامله را خواهد داشت.

▪︎ به منظور اعمال فسخ، ابتدا خریدار اظهارنامه فسخ را خطاب به فروشنده ارسال و به موجب آن اراده خود مبنی بر فسخ معامله را اعلام می نماید. سپس دادخواست تایید فسخ را به دادگاه تقدیم می کند.

▪︎ مقررات این ماده در مورد مبیع تجزیه پذیر مانند یک تن برنج می باشد. در خصوص مبیع تجزیه ناپذیر مانند آپارتمان یا یک تخته فرش نمی توان خیار موضوع ماده را اعمال نمود.

▪︎ برای اینکه امکان اعمال مقررات این ماده وجود داشته باشد می بایست ثمن در مقابل هر جزء مقدار مبیع قرار بگیرد.

▪︎ در این ماده، حق فسخ صرفاً برای خریدار پیش بینی شده است فروشنده حق فسخ معامله را ندارد.

▪︎ خریدار می تواند یکی از دو راه را انتخاب کند: ۱- معامله را فسخ کند و بایع را به استرداد پول پرداختی ملزم نماید؛ ۲- اجازه دهد معامله به همین شکل باقی بماند. در این صورت به میزانی که مبیع سالم دریافت کرده، ثمن را پرداخت کند.

▪︎ چنانچه مورد معامله بیشتر از مورد توافق شده باشد، فروشنده تنها می تواند مقدار زیاده را خود بردارد. به عبارتی زیاده به مالکیت فروشنده باز می گردد ولی حق فسخ ندارد.

ماده ۴۴۱ قانون مدنی: خیار تبعض صفقه وقتی حاصل میشود که عقد بیع نسبت به بعض مبیع به جهتی از جهات باطل باشد در این صورت مشتری حق ‌خواهد داشت بیع را فسخ نماید یا به نسبت قسمتی که بیع واقع شده است قبول کند و نسبت به قسمتی که بیع باطل بوده است ثمن را استرداد کند.

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۰۲۱۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *