نمونه لایحه تایید فسخ قرارداد مشارکت در ساخت

زهرا شریفی

 

لایحه دفاعیه تایید فسخ قرارداد مشارکت در ساخت با توجه به اینکه فسخ طریق انحلال و خاتمه قرارداد است. می بایست به طور جامع و مستدل و مستند تنظیم گردد.

قرارداد مشارکت در ساخت عقدی لازم و مستمر است. لکن در مواردی ضمن عقد حق فسخ برای طرفین یا یکی از آنها پیش بینی می شود‌. در این صورت متعهدله می تواند در صورت نقض تعهد از سوی طرف قراردادی حق قانونی خود را اعمال نماید.

برای این منظور پس از ایجاد حق، با اعلام فسخ به موجب اظهارنامه، اراده ذیحق مبنی بر انحلال قرارداد به طرف مقابل اعلام می گردد.

پس از آن جهت برخورداری از آثار قانونی، دعوی تایید فسخ در دادگاه حقوقی محل ملک اقامه می شود.

از این رو تنظیم لایحه دفاعیه کامل جهت احقاق حقوق ذیحق ضروری است.

 

نمونه لایحه تایید فسخ قرارداد

ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی …

با سلام و احترام، به وکالت از خواهان پرونده (مالک قرارداد مشارکت در ساخت) به استحضار عالی می رساند: مالک و شرکت سازنده در مورخ … جهت تخریب و ساخت و ساز چند واحد به مدت ۲۴ ماه اقدام به انعقاد قرارداد مشارکت در ساخت می نمایند.

بند ۱۲ قرارداد مقرر می دارد: چنانچه سازنده کار را بدون دلیل موجه معطل بگذارد، مالک حق فسخ عقد را خواهد داشت. لکن قبل از فسخ می بایست جلسه ای با حضور طرفین جهت تعیین تکلیف ادامه کار تشکیل گردد.

در صورت عدم حصول نتیجه، ذیحق اقدام به تامین دلیل از شورای حل اختلاف به منظور برآورد عملیات انجام شده می نماید. پس از آن از طریق اظهارنامه مراتب فسخ را اعلام می نماید. 

لکن علیرغم ایفای تعهدات مالک، پس از نه ماه از تاریخ شروع ساخت و ساز، سازنده که صرفاً بخشی از ملک را ساخته است، مابقی را نیمه کاره رها نموده و متواری می شود.

بعلاوه در این مدت به دفعات و به بهانه های مختلف از جمله پرداخت وجه به شهرداری، از موکل مبالغی دریافت نموده که رسیدهای آن ضمیمه پرونده است.

خواهان با توجه به بند ۱۲ قرارداد و تحقق حق فسخ، از اختیارات مندرج در این بند استفاده نموده و ابتدا تامین دلیل با جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری می نماید. پس از آن مراتب فسخ عقد را از طریق اظهارنامه به آدرس قانونی سازنده اعلام‌ می دارد.

در قرارداد مذکور به لحاظ پیش بینی حق فسخ مستقیم و تحقق آن، مالک حق خود را اعمال نموده است. متعاقباً تایید آن را از دادگاه درخواست نموده است.

به موجب ماده ۲۳۷ قانون مدنی: هر گاه شرط در ضمن عقد شرط فعل باشد، اثباتاً یا نفیاً، کسی که ملتزم به انجام شرط شده است باید آن را به جا بیاورد و در صورت‌ تخلف طرف معامله میتواند به حاکم رجوع نموده تقاضای اجبار به وفای شرط بنماید.

اگرچه تعهد سازنده از نوع شرط فعل است و ماده ۲۳۷ قانون مدنی مقررات آن را بیان نموده است. لکن طرفین می توانند برخلاف مقررات ماده مزبور ضمن عقد شرط نمایند‌.

به این صورت که توافق کنند اگر متعهد از انجام تعهد تخلف ورزد متعهد له می تواند هر قراردادی از جمله مشارکت در ساخت را فسخ نماید.

بنابراین تراضی بر حق فسخ بدون لزوم اجبار به اجرای شرط ممکن خواهد بود. آنچه مورد توافق قرار گرفته اعطای حق فسخ بدون الزام متعهد بر ایفای تعهد است.

ذی حق فسخ قرارداد کسی است که در نتیجه تخلف طرف مقابل، متحمل زیان و خسارت شده باشد. لذا جهت پیشگیری از ضرر بیشتر قانونگذار حق فسخ را پیش بینی نموده است که در مواقع مقتضی بتوان جهت جلوگیری از خسران، آن را اعمال نمود.

سازنده شرکت ساختمانی و دارای شخصیت حقوقی است. بنابراین دارای اقامتگاه قانونی مشخص نزد اداره ثبت شرکتها می باشد. با این وجود علیرغم چندین بار ابلاغ به اقامتگاه وی، تاکنون در محضر دادگاه حضور نیافته و لایحه ای ارائه ننموده است.‌

نظر به مراتب فوق و پیش بینی حق فسخ در قرارداد و تحقق آن با توجه به شرط ضمن عقد و لزوم تعیین تکلیف رابطه حقوقی طرفین که با تخلفات سازنده موکل در خسران عدیده واقع شده است. درخواست تایید فسخ قرارداد مشارکت در ساخت و خسارات دادرسی مورد استدعاست.

با تجدید احترام – زهرا شریفی وکیل خواهان

 

جهت دریافت مشاوره تخصصی و تنظیم لایحه دفاعیه با شماره های ۰۹۱۲۲۰۹۲۰۴۶ – ۸۸۷۴۶۳۶۱ تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *